Język chiński – dlaczego warto go znać?

Nie od dziś wiadomo, że umiejętność posługiwania się językiem obcym jest wielką zaletą. Jednak jeśli nauczymy się języka mniej popularnego, rosną szanse na znalezienie lepszej pracy. Najpowszechniej spotykane języki to angielski, niemiecki, francuski, a coraz częściej możemy zauważyć zapotrzebowanie na egzotyczne języki, takie jak japoński czy chiński. Język chiński jest bardzo melodyjny - chińskie dźwięki składają się z małych grup - czyli sylab. Jego nauka jest trudna, ale możliwa do opanowania.

Chiński – melodia ukryta w sylabach

Gdyby ktoś zadał nam pytanie, jakie dźwięki lubimy, jaka byłaby odpowiedź? Wielu osobom podoba się “melodyczność” i “rytmiczność” danego języka. Podstawową chińską jednostką w piśmie jest znak nazywany sinogramem. Każdy znak w Chinach jest sylabą. Słowo składa się zazwyczaj z jednej lub dwóch sylab.

Każda sylaba składa się z dźwięku „początkowego” i dźwięku „zakończenia”. Oznacza to, że jeśli wiemy, jak wymawia się wszystkie „początki” i „zakończenia”, to znamy już metodę, jak większość chińskich dźwięków powinno się wymawiać. Istotne jest, aby wiedzieć, że „sylaba” to nie to samo co „słowo”. W języku chińskim, tak jak w wielu europejskich, słowo składa się z dwóch sylab, chociaż są też wyrazy, składające się tylko z jednej sylaby lub więcej niż dwie.

Szukasz tłumaczenia chińskiego? Sprawdź ofertę alingua.pl >>

Hanyu pinyin – co to jest?

Słowa chińskie możemy jednak przedstawić za pomocą alfabetu fonetycznego. System ten nazywa się „hanyu pinyin” - jest to jeden z wielu sposobów przedstawiania chińskich dźwięków za pomocą alfabetu łacińskiego. Warto wiedzieć, że hanyu pinyin jest oficjalnym systemem w Chinach i został ten uznany na forum międzynarodowym.

Ponieważ chiński jest językiem pozbawionym konkretnego alfabetu fonetycznego, przeraża wielu uczniów ze względu na bardzo trudny system zapisu. W znakach chińskich, poprawnie nazywanych logogramami, każdy symbol przedstawia znaczącą jednostkę językową, tak samo system ten wykorzystywany jest w języku japońskim, czy kiedyś w starożytnych hieroglifach.

Warto wspomnieć, że jest to jeden z najstarszych znanych nam systemów pisania. Liczba chińskich znaków w słynnym słowniku Kangxi (jego napisanie zostało zlecone przez cesarza Kangxi z dynastii Qing) wynosi mniej więcej 47000. 

Dialekty chińskie

Język chiński (inaczej język Hanów/pismo Państwa Środka) to tak naprawdę grupa języków o wspólnych korzeniach historycznych. W Chinach jest bardzo wiele dialektów, do najważniejszych zaliczymy:

• dialekty mandaryńskie, które obejmują ponad 70% populacji;
• dialekty południowe – posługują się nimi w prowincji Guangdong, Hong Kongu i w społecznościach chińskich emigrantów,
• dialekty Wu, obejmujące prowincję Zhejiang i Szanghaj
• dialekty Min (Tajwan), Hakka (południowy wschód Chin), Gan (Jiangxi) I Xiang (Hunan). 

Należy wspomnieć, że te dialekty dzielą się jeszcze na setki poddialektów. Różnice między chińskimi dialektami są bardzo duże, możemy je porównać do różnic między językami romańskimi (rumuńskim, a hiszpańskim, włoskim, francuskim).